Geçtiğimiz hafta “Sırf Yeşillik Olsun Diye” başlıklı yazıyla yeşil alanların faydalarını, planlama ilkelerini, çeşitli ülkelerle Türkiye’de var olan standartları ve en sonunda da Bodrum’daki yeşil alanların mevcut durumlarını ortaya koymuştuk.
Hafta içinde Bodrum Belediyesi’nin Bitez sahilinde gerçekleştirdiği “Üç Fidan Parkı”na ilişkin haberleri gördüğümde çok mutlu oldum. Farklı yaş gruplarına ilişkin oyun mekanları, çevresiyle bütünleşen park ve peyzaj tasarımı ve yeşil alanları sulamak için kullanılan arıtma suyuna yönelik uygulamalardan dolayı Bodrum Belediyesine ve emeği geçenlere teşekkür etmeliyiz.
Her ne kadar böyle bir uygulamayı övmek gerekiyorsa da, esasında bizim ortaya koyduğumuz “kent bütünündeki yeşil alan planlamasına” yönelik planlama, standardın uygulanması konusundaki düşüncelerimiz hala aynıdır.
Bodrum geneline yönelik bir yeşil alan planlaması sistematiği yoktur, yeşil alan standardı istenen düzeyde değildir ve hangi mahallede, hangi süreçte, imar planında işaretlenmiş hangi yeşil alanın hayata geçirileceğine ilişkin bir planlama yoktur. Varsa ve söylenirse öğreniriz, hemen paylaşırız.
Okulların açılmasıyla Bodrum’daki yazlıkçı nüfusu bir ölçüde azaldı. Böylece altyapı açısından ihtiyaçların azalmaya başladığı söylenebilir. Ancak hala patlayan su borularımız, toplanmayan çöplerimizin olduğu da bir gerçek. Umuyor ve diliyoruz ki, artık topluca dillendirilen bu tür sorunlar önümüzdeki yıl yaşanmaz.
Tüm bu gündemin içinde, bu hafta Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı’nın destekleriyle gerçekleştirilen 2. Opus Müzik Festivali gerçekleştirildi. Festivalin son konseri 9 Eylül Cuma akşamı, Bodrum Kalesinin kuzey hendeğinde gerçekleştirildi.
Türk Yıldızları Senfoni Orkestrasının eşliğinde sunulan konser, çok ciddi bir dinleyici kitlesi tarafından dakikalarca ayakta alkışlandı. Ancak konserin en önemli anı, Antakya’da 6 Şubat’ta yaşanan yıkıcı depremden zarar gören Antalya Polifonik Çocuk Korosu şefi ve Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Konservatuarının öğretim görevlisi Sezgin SUNA’nın konuşmasıydı.
Sezgin SUNA’nın koro öğrencisi olan Yağmur kızımızın, depremden 3 gün önce öğretmenine gönderdiği bir eser önerisi kaydını dinlediğimizde tüm seyirciler ve orkestra, gözyaşlarımızı tutamadık.
Sevgili Yağmur’un kendi sesinden okuduğu ve öğretmeninin notaya kavuşturmasını istediği eser, Sezgin SUNA tarafından notaya aktarılmış ve yakın zamanda Almanya’da gerçekleştirilecek bir konserde, hayatta kalan arkadaşları tarafından seslendirilecek.
6 Şubat’ta yaşanan deprem felaketinde, Bodrum’un kurumlarıyla, yaşayanlarıyla, organizasyonlarıyla nasıl fedakarca koştuğunu duymayan kalmamıştır. Başta Arsuz olmak üzere, tüm deprem bölgesine iletilen yardımların “yağmur” olup yağdını söylemek mümkün.
Bodrum’un yardımları yağmur olup bölgeye yağdı ama 11 yaşındaki YAĞMUR kızımızı kurtaramadı ne yazık ki. Küçücük vücudunu sımsıkı sarmalayarak enkazdan çıkarılan annesi hastanede, Yağmur ise ambulansta hayata veda etti. Bu dram hepimizin içini fena halde burktu tabi.
Biliyor ve duyuyoruz ki, bölgede hala yardıma ihtiyacı olan çok önemli bir nüfus kitlesi var. Yardım yağmurunun devam etmesi, bana insanlık borcumuzmuş gibi geliyor.
Konser öncesi programın arasına koyulan not kağıdında, Antakya Polifonik Korolar Derneği’nin katkı talebini görünce bu satırlarda da paylaşmayı borç bildim.
Nitekim Sezgin Hocayla yaptığım sohbetten de anladığım kadarıyla, sevgili Yağmur kızımızın sesinin duyurulması için verilecek konserler nedeniyle giyim/kuşam başta olmak üzere çeşitli ihtiyaçları varmış.
Antakya Polifonik Korolar Derneği adıyla TR50 0006 4000 0016 1002 3508 86 IBAN Numarasına yapılacak yardımlar, deprem bölgesinden yükselen çığlıkları Yağmur’un duygularıyla Dünyaya duyurmaya yarayacak.
Bugün de böyle biraz duygu yüklü tespitlerle dertleşmiş olalım.
Haftanız aydınlık olsun..
