arena haber arena bodrum haber arena bodrum gazetesi bodrum haber bodrum haberleri bodrum gazeteleri bodrum yerel haber bodrum güncel haber bodrum gündemi bodrum haber siteleri bodrum kent haberleri bodrum sağlık bodrum eğitim bodrum asayiş bodrumspor bodrum güncel bodrum yerel gazeteleri bodrum belediyesi bodrum kaymakamlık bodrum devlet hastanesi bodrum kültür sanat haberleri bodrum ekonomi bodrum turizm bodrum gazeteleri
DOLAR
34,7501
EURO
36,5696
ALTIN
2.951,04
BIST
9.850,21
Bodrum Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Bodrum
Yağmurlu
10°C
Bodrum
10°C
Yağmurlu
Salı Parçalı Bulutlu
13°C
Çarşamba Hafif Yağmurlu
13°C
Perşembe Yağmurlu
12°C
Cuma Hafif Yağmurlu
11°C

İki Doğum Günü, Bir Hayat ve Sonsuzluğa Uzanan Bir Bağ…

21 Kasım 2024 10:28
A+
A-

Hayat, bazen doğduğumuz günü bile ikiye bölerek başlar.

Resmi evraklara kazınan bir tarih vardır; soğuk, matematiksel ve işlevsel.

Bir de annenin kollarında başlayıp yüreğinde taşınan o gerçek tarih…

Bugün, 21 Kasım, benim gerçek doğum günüm. Ama bu gün, aynı zamanda annemin ölüm yıl dönümü.

Hayat, bana bu iki tarih arasında yalnızca bir köprü değil, bir ömür boyu taşıyacağım duygusal bir düğüm hediye etti.

BİR YANLIŞLIK VE İKİ DOĞUM GÜNÜ

Babamın nüfus idaresine gidip de doğum tarihim için “1 Ocak 1966” yazdırdığı gün, belki de benim için farklı bir kader çizgisi çekildi.

O yıllarda kırsal bir yerleşimde yaşamanın zorlukları, doğum kayıtlarının tam zamanında yapılmasının imkansızlığı gibi sebeplerle babam, yeni yılın ilk günü olan 1 Ocak tarihini uygun görmüş.
Ama annem hep “Kasım sonu senin asıl tarihin, Durancan” derdi. Ve o tarih, 21 Kasım, sadece doğduğum gün değil, annemin vedasını yaşadığım gün oldu.

DOĞUM VE ÖLÜM ARASINDAKİ RİTM

21 Kasım, benim dünyaya ilk kez gözlerimi açtığım gün.
Ama aynı zamanda, annemin bu dünyadan gözlerini kapadığı gün…
Bu çelişki, bazen içimde tarifsiz bir sızı yaratıyor. Doğumun coşkusu ile kaybın hüznü arasındaki ince çizgide yürümek, her 21 Kasım’da yeniden doğmak ve yeniden eksilmek gibi.
Sanki bir yanım hayata yeniden adım atarken, diğer yanım annemin hatırasıyla sarılıp geçmişin sıcaklığına sığınıyor.

Bu tarihin ritmi, bana hayatın döngüselliğini ve her başlangıcın aslında bir veda içerdiğini öğretiyor.

Annem bu dünyadan ayrıldığında, bana sadece kendi hayatımın başlangıcını değil, aynı zamanda onun varlığından aldığım gücü de armağan etti.

21 Kasım, doğumumla annemin vedasını birbirine bağlayan bir kader düğümü oldu..
Çocukken annem her kasım ayında “Bugün senin doğum günün, Durancan” derdi.

O sesi duyduğumda dünyada her şey yolunda hissederdim. Şimdi ise 21 Kasım geldiğinde, o sesi yeniden hatırlıyorum. Beni kucakladığı o anı hayal ediyorum. Ama bu kez, o günün yalnızca benim hikayem olmadığını, annemin hikayesinin de bu tarihle yazıldığını biliyorum.

21 Kasım benim için yalnızca bir kutlama günü değil.
Aynı zamanda bir anma günü, bir sessizlik ve derin düşünce günü…

Her doğum günümde annemin hatırasını da kutluyorum. Onunla geçen yılları, bana kattığı sevgiyi, “Durancan” diyerek bana verdiği hayatı… Bu gün, annemin kaybını hissetmek kadar, onun sevgisiyle yeniden doğmak demek. Kutlama ve yasın iç içe geçtiği bir tarih.

DOĞUM VE VEDA ARASINDA BİR HAYAT

Her yıl bu iki duygu arasında dolaşırken, aslında hayattaki pek çok çelişkinin insanı zenginleştirdiğini fark ediyorum. Doğum ve ölüm, başlangıç ve son, sevgi ve özlem…

21 Kasım, sadece takvimde bir tarih değil, hayatımın derin bir öyküsü.

Annemin gidişi, benim kalışımdan ayrı düşünülemez. Doğum günümde annemi anarken, onun hatırasını da yüreğimde taşımayı bir görev biliyorum.

Bugün, 21 Kasım’da, kendi kendime bir kez daha sesleniyorum: “İyi ki doğdun, Durancan. Ve iyi ki seni büyüten o güzel annen vardı.” Bu hikaye, sadece benim hikayem değil. Bu, annemle aramızdaki sonsuz bir bağın hikayesi. Doğum ve veda arasındaki o ince ritmi her yıl biraz daha derinlemesine hissediyorum. Ve belki de hayatın anlamı tam da burada, bu ritmi anlamakta yatıyor.

Yazarın Diğer Yazıları
Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.